మాట్లువేసే పనిలో
నిర0 తర0 శ్రమిస్తున్నాను
నన్ను మనసారా మన్ని 0చ0డి..
మాటల తూటాలతో
పేట్రేగిపోతున్నసమాజాన్ని
స0స్కరి0చేదిశలో
సతమతమైపోతున్నాను గ్రహి0చ0 డి
పసరుమ0దులేమీ పనిచేయడ0లేదని
ఇట్టే తేలిపోయి0ది.
మరి0కా ఘాటైన ప్రక్రియ మొదలెట్టాల్సివు0ది..

మారా0చేయడమే నాలక్శ్యమని
మ 0కుపట్టిన మానవసమాజానికి
పట్టిన మకిలను వదిలి0చాలని
అసమర్ధపు నాయకత్వానికి
అ0టుకున్నరోగాన్ని
ఆసా0త0 కుదిరి0చాలని
అనవరత0శ్రమిస్తున్నాను.
గద్దెనెక్కిన ప్రభుత స0కల్పిత0గాచేసుకొస్తున్న
గాయాలను మాన్పేపనిలో శ్రమిస్తున్నాను..

ఎటుచూసినా ఈర్శ్యా ద్ఞేశాలమధ్య
ఉఉపిరిసలుపకు0డా
ఉక్కిరిబిక్కిరౌతున్న మానవాళికి
ఉదజని వాయువున0ది0చడ0లో
ఉబుసుపోక కబుర్లతో ఊసులాడే
మనస్తత్వాలతో ఊగిసలాడుతున్న
సమాజానికి ఉన్మాద చికిత్సను మొదలెట్టి
మాట్లువేసే పర్వానికి ముగి0పుచెప్పాలిక..

మండుటెండలు మండించు  మద్దెనేల
స్వేదగ్రంధులు శ్రమపడి చెలగు వేళ
తెరపి యెరుగక వానలు చూరునుండి
కారు వంటిండనుండ సౌఖ్యమ్ము గాదె..

చివరాఖరుకు వాళ్ళ ఇంటిపురోహితుడు తేల్చి చెప్పేసాడట
కుర్రాడికి ద్వితీయ వివాహయోగం వుంది జాతకంలో ఇక మీ ఇష్టం అని
అమ్మాయిని అడిగారు యేంచేద్దాం? అని ఆందోళనాపధంలో ఊగిసలాడుతూ,,
ఆ అమ్మాయి ఒ చిరునవ్వును తల్లిదండ్రులవైపు విసిరేసి..
అయితే ఒక పనిచేద్దాం..అతనితో ముహూర్తం ఖాయం చేసేద్దాం..
అందరూ అవాక్కయ్యారు..ఎందుకలా మొండిగా ఆలోచిస్తున్నావ్?
యేం లేదు..అతనిది ఉద్యోగం గనుక నేను బ్రతికుండగా రెండో ఆలోచన వస్తుందనుకోను..నేను పోయాక అతనేమయితే నాకేంటి అంటాననుకున్నారా? అలా యేమీ అనబోవడంలేదుసుమా!!
నేను పోయాక నామీద మోజన్నా పెరగాలి,లేదా వివాహ వ్యవస్థమీద విరక్తయినా పుడుతుందిగాని అతనా ధైర్యంచేస్తాడనినేననుకోను..

ఇద్దరికీ మాంచి నడి ఎండాకాలం మిట్ట మధ్యాహ్నం సమయంలో
ప్రచండ భానుడి సాక్షిగా వివాహమయింది..

అప్పుడప్పుడూ ఉప్పూ కారాలూ తిరగమాత గింజల్లా పేలినా ఆ ఇద్దరూ
40 సంవత్సరాల పైబడి ఆనందంగా కలిసికట్టుగా కాపురం సాగించారు..

ఆవిడ అనుకోకుండా దాటిపోయింది మూడేళ్ళయింది..
జాతక చక్రంపట్ల వైముఖ్యమో ఆవిడపట్ల అస్తమించని అనురాగమో
అల్లానే ఒంటెద్దులా  బండినితోలుతూనే జీవన యానం చేస్తున్నాడు..
====================================================
అనురాగబంధాల ప్రహేళికలు[జీవన చిత్రాలు-2]
-------------------------------
ఆవిడకు గడుల నుడికట్టులంటే ఆరోప్రాణం..
ఆదివారం ఒచ్చిందంటే ఆవిడకోసం మాములుగా
ఇంటిదగ్గరకొచ్చే దినపత్రికలు గాక మరో మూడు
 దిన పత్రికలు రెండు వారపత్రికలు అదనంగా తెచ్చేవాడిని..
సోమవారం ఉదయమ్నుంచీ ఆకార్యక్రమంలోమునిగి తేఏల్ది..

బహుమతులు ప్రకటించిన ఒక వారపత్రికలో మాత్రం గడులునేనే పూర్తిచేసే ప్రయత్నం చేసే వాడిని..రెండు మూడు ఆధారాలు
కఠినమైతేవదిలేసే వాడిని..తను కొద్ది ఆలోచనలతోనే
ఆగడులను సునాయాసంగా పెన్సిల్ తోపూర్తిచేసి ఇక ఒకసారి చూసుకునిమీరుపంపించొచ్చునండీ! అనేది ఇలా ఈ అనురాగబంధం
దాదాపు మూడు దశాబ్దాలపాటు నిరాటకంగా సాగిందనే చెప్పుకోవాలి..అప్పుడప్పుడూ ఆ పజిల్ పూర్తిచేసినవారికి లాటరీలో తగిలితే 150 రూపాయలు బహుంతిగా వచ్చేవి ఆడబ్బులను మాత్రం తను అడిగిమరీ తీసుకునేది..ఆడబ్బులు ఓ పర్సులో దాచిపెట్టేది..

అలా ఇంకొన్ని గంటలలో  అసువులుబాస్తుందనుకున్నరోజు కూడా ఈనాడు
గడిని 90 శాతందాకా పూర్తిచేసింది..అక్కడది పోటీ పజిల్ కాదుగనుక భద్రంగ  ఇప్పటికీ దాచివుంచాను.
.మధుర స్మృతిగా....

ప్రతి ప్రభాతాన
నడక దారిలో
స్వాగతగీతాలు
 గానంచేసే పక్షిగణం
ఒక్కుదుటన పాడడం మానేస్తే
చిక్కబడిన నా గుండెకు సమాధానం
చెప్పుకోలేని అసమర్ధునిగా
అలమటిస్తూ కునారిల్లుతూ
 కాలం గడిపే నేను..

ఎప్పటినుంచో తల్లిఒడిలోకి
కొద్దికొద్దిగా ,మెల్లగా కుదురుకున్న
ఓ బుజ్జిపాపాయిలా అల్లుకుపోయి
 ముద్దూ ముచ్చటలతో మురిసిపోతున్న
ఓ జాజి తీగ  అకస్మాత్తుగా నేలకు
ఒరిగిపడినప్పుడు కలిగిన బాధ
అక్షరాలా వర్ణనాతీతం..