శైశవావష్థాలో దాదిగా
బాల్యంలో చంకనెక్కించుకుని
చందమామనందించే జోలపాటగా
యవ్వనంలో మార్గదర్శిగా
నడివయసులో కడలికన్నా మిన్నయిన
గాంభీర్యాన్నందిస్తూ మనసెప్పుడూ

కకావికల పాలుగాకుండా కాపాడే
మహోత్తుంగపు హిమశిఖరంలా
వృద్ధపూమంలో కరగని కలలా
కడుపునుచించుకోనిచ్చుకుంటూతనరక్తాన్ని
పంచిపెట్టే అనురాగ దేవతగా
అత్మీయతనందించే అమృతోపమంగా
 దసల్లోనూ---  నల్దిశల్లోనూ
నేత్రానందకరమై భాసిల్లే
హృదయానందకారకమౌ కల్పతరువుగదా
అమ్మంటే --అపురూపమూ
అద్వితీయమూ అయిన
అపరంజి బొమ్మ--కళ్లెదుటన
 అనునిత్యం సాక్షాత్కరిస్తూ
కనుపాపనంటిపెట్టుకుని కదలిపోతూ
కనుచూపుమేరా కనుపించే కాంతి కిరణం .