కొండ కోనలలోన
వెండి వెన్నెలవోలె
వలపు తలపుల తడిసి 
మెరిసి మురిసెను వలపు.

 అడవి దారుల తిరిగి
మధుర ఫలముల మేసి
రమ్య భావనలరసి
రాగరంజితమగుచు
రాణకెక్కెను వయసు

యేడ నున్నదొ తాను
నేను ఎరుగగలేను
వెదకి తెలుపుడు మీరు
అప్సరో భామినుల
అంతరంగములాన
ధన్యునిగ తలతును
మీరలిచ్చెడు సేవ
మరువజాలను మదిన
ప్రతిభ బడసిన మీరు
పరాకు పడుటే తగదు
ఈ తరుణీ అలామ
అరుణారుణపు  తీరు 
కాంతిరేఖయె సుమ్ము
వెదకి చెప్పిన చాలు
వేల వేల వరహాలు
వరుమానమనుకొనుడు.

చీకటాయెను బ్రదుకు
గొంతు దిగదే మెతుకు?
కడలి మించెను కనులు
ధారలుగ ప్రవహించు
అశ్రు సరసులతోడ.
---------------------------------------