చివరకు మిగిలింది
-------------------రావెల పురుషోత్తమ రావు.

ఇకశేష జీవితం ఉక్క ఏడాదే
మిగిలివుందని తెలిస్తే
దిగుళ్ళరో బ్రదుకునిక
దిగజార్చడం మానేస్తాను.
ఒక్కయేడాదిపాటు
ఇచ్చి పుచ్చుకోవడంలోని
అపరిమితానందాన్ని అనుభవిస్తాను.
ఈ యేడాదిపాటు మనుషులను ప్రేమిస్తూ
చిన్నారులను మనసారా ఆశీర్వదిస్తూ
ఫలవంతంగా జీవితాన్ని గడిపేస్తాను.
నేను నవ్వుతూ ఇతరులను నా చిరునగవులతో
చిరంజీవంగా ఇతరుల హృదయకమలాలను చూరగొంటూ
కాలం కన్నీటికి దూరంగా నడిపిస్తూ  గడిపేస్తాను.
ఏ క్షణాన్నయినా ఆ  శీతల మృత్యువు కౌగిలిలోనికి
ఒరిగిపోక తప్పదన్న భావనలో చిరంతనం
చిరునగవులను పంచుతూ, స్నేహహస్తాన్న్ని అందిస్తూ
తోటి ప్రాణుల కష్ట సుఖాలలో అనునిత్యం పాలు పంచుకుంటూ
ఆ యజమాని ఆజ్ఞలను వినమ్రంగా అమలుచేస్తూ
పరోపకారిగా ప్రజా హృదయాలలో శాశ్వత స్థానం సంపాదించుకుంటూ ఈ శెషజీవితాన్ని చివరకు మిగిలిన
చివరకు మిగిలింది ఈ ఘడియలనే
మధుర క్షణంగా భావిస్తూ జీవితాన్ని 
చరితార్ధం చేసుకుంటాను.
[  ఓ ఆంగ్లకవిత ఆధారంగా]

===========================