Monday, March 30, 2015

సశేషం
----------
రెండొ మనిషిగానువ్వు నన్ను
అంటిపెట్టుకు ని ఉన్నంతకాలం
గుండెనిండా అనుకోని ధైర్యం
పొంగి ప్రవహిస్తున్నట్లనిపించేది.
ప్రపంచమంతా ఓ యుగళగీతమై
కర్ణపేయంగా వినిపిస్తున్నట్లుండేది.

ఇప్పుడిలా నన్ను ఒంటరిగాడిని జేసి నువ్వెళ్లిపోయాక
యావత్ ప్రపంచమూ నన్ను వెలేసినట్లుగా
ఓ భావన పొటమరిస్తూ వుంటుంది.
నన్ను  పట్టించుకోకుండా ఈ జగత్తంతా
ఎక్కడికోపారిపోతున్నదేమోనని దిగులు పుడుతుంది.
ఇప్పుడు నాఎదురుగా ఉన్న ఆకాశం
చందమామను పోగుట్టుకున్నట్లనిపిస్తున్నది.

ఎండవేడిమేలేని ధార్ ఎడారిలా,
మంచు తెరలంటూ కనబడని హిమాలయశ్రేణిలా
తీగెలు తెగిపడ్డ వీణలా
నాదనుకున్నదేదీ నాకు దక్కకుండా పోతున్న నేనులా
అంతా ఒట్టి శూన్యమే దిగంతాల దరిదాకా
ఆవరించి నన్ను అప్రతిభుడినిగావిస్తూ , అశక్తుడిని చేస్తున్నది.
అందుకేనువ్వు నన్ను వెన్నంటే వున్నావన్న భ్రమలోనే
శేష జీవితాన్ని సాదరంగా సాగిస్తూ పోతున్నాను.
==================================

No comments:

Post a Comment